خالت
خیالت
خلخال پایت
کنار سینه
هر جا
جلنگ جلنگ
لنگ در هوایم می کند
کندوره اگر بپوشی
زنبورها به کندو نمی روند
واین روند صعودی تو وسقوطی من
قوطی های سرخ بیشتری می طلبد
که بد بشوم
به سلامتی خال و خیال و خلخال و خلوت
وتلاطم موهای بندریت
که یتیم ترین نسیم ها را به خود می خواند
حالا خمار چشمهایم
درک مشترک دائم نگاه توست
تفاهم جدیدی
که بی هیچ حرفی بدست می آید
مثل انگشتهایت
وقت دست دادن
لای لمس من
مناره های انارهای کندوره ایت
دورم می کند ار هر کندوی دیگری
که دیگری هم هر چه هست،با تو مال من است
اسطوره ی خوابهای بی روزن
زن خال به سینه ی
در خیال به هر جای
خلخال جلنگ...!
پی نوشت: کندوره لباس محلی زنان در بخش ساحلی هرمزگان است